Kłótnia między dwoma kobietami zakończyła się atakiem jednej z nich na psa. W lecznicy na jego ciele naliczono 17 ran. Do tego miał poderżnięte gardło.
„Dwoma kobietami”? Czy to nieuctwo redaktora, czy te kobiety były jakieś wyjątkowo męskie?
redakcja
Mówimy i piszemy: DWOMA lub DWIEMA. Liczebnik DWA ma w narzędniku aż trzy formy: DWIEMA, DWOMA i DWU. Forma DWIEMA jest poprawna tylko w odniesieniu do rzeczowników, które w liczbie pojedynczej mają rodzaj żeński, np. dwiema butelkami, dwiema rękami, z dwiema dziewczynami, z dwiema sarnami. Forma DWOMA jest poprawna w odniesieniu do rzeczowników wszystkich rodzajów, np. dwoma butelkami, dwoma rękami, z dwoma dziewczynami, z dwoma sarnami, dwoma otwieraczami, dwoma palcami, z dwoma chłopcami, z dwoma psami, dwoma oknami, dwoma sercami, z dwoma maleństwami, z dwoma zwierzętami. Forma DWU jest natomiast najrzadziej spotykana, ale również poprawna, choć tylko w odniesieniu do rzeczowników mających w liczbie pojedynczej rodzaj męski lub nijaki, np. dwu otwieraczami, dwu palcami, z dwu chłopcami, z dwu psami, dwu oknami, dwu sercami, z dwu maleństwami, z dwu zwierzętami. Próbowano kiedyś ograniczać łączliwość formy DWOMA, wyłączając ją z połączeń z rzeczownikami żeńskimi, jednak takie postępowanie nie znajduje uzasadnienia historycznego: w dawniejszej polszczyźnie nie było takiego rozróżnienia, formy DWOMA i DWIEMA nie tylko były używane wymiennie (potwierdzają to przykłady z Knapiusza czy Piotra Kochanowskiego), lecz nawet forma DWIEMA bywała łączona z rzeczownikami męskimi czy nijakimi. Zatem to nie tyle forma DWOMA rozszerzyła swój zakres łączliwości, ile forma DWIEMA ograniczyła swój.
„Dwoma kobietami”? Czy to nieuctwo redaktora, czy te kobiety były jakieś wyjątkowo męskie?
Mówimy i piszemy: DWOMA lub DWIEMA. Liczebnik DWA ma w narzędniku aż trzy formy: DWIEMA, DWOMA i DWU. Forma DWIEMA jest poprawna tylko w odniesieniu do rzeczowników, które w liczbie pojedynczej mają rodzaj żeński, np. dwiema butelkami, dwiema rękami, z dwiema dziewczynami, z dwiema sarnami. Forma DWOMA jest poprawna w odniesieniu do rzeczowników wszystkich rodzajów, np. dwoma butelkami, dwoma rękami, z dwoma dziewczynami, z dwoma sarnami, dwoma otwieraczami, dwoma palcami, z dwoma chłopcami, z dwoma psami, dwoma oknami, dwoma sercami, z dwoma maleństwami, z dwoma zwierzętami. Forma DWU jest natomiast najrzadziej spotykana, ale również poprawna, choć tylko w odniesieniu do rzeczowników mających w liczbie pojedynczej rodzaj męski lub nijaki, np. dwu otwieraczami, dwu palcami, z dwu chłopcami, z dwu psami, dwu oknami, dwu sercami, z dwu maleństwami, z dwu zwierzętami. Próbowano kiedyś ograniczać łączliwość formy DWOMA, wyłączając ją z połączeń z rzeczownikami żeńskimi, jednak takie postępowanie nie znajduje uzasadnienia historycznego: w dawniejszej polszczyźnie nie było takiego rozróżnienia, formy DWOMA i DWIEMA nie tylko były używane wymiennie (potwierdzają to przykłady z Knapiusza czy Piotra Kochanowskiego), lecz nawet forma DWIEMA bywała łączona z rzeczownikami męskimi czy nijakimi. Zatem to nie tyle forma DWOMA rozszerzyła swój zakres łączliwości, ile forma DWIEMA ograniczyła swój.
Polecamy lekturę przed napisaniem komentarza w tym stylu…
źródło: https://nck.pl/projekty-kulturalne/projekty/ojczysty-dodaj-do-ulubionych/ciekawostki-jezykowe/dwoma-czy-dwiema-,cltt,D