Wiosenny wysyp kleszczy. Te małe pajęczaki mogą narobić sporo problemów

Kleszcze to małe, pająkowate stawonogi, które zazwyczaj żyją w zaroślach, trawach i lasach. Mogą przyczepić się do nas lub do psów i innych zwierząt, co może prowadzić do infekcji i chorób. Co robić, kiedy zauważymy je na sobie lub naszych pupilach? 

Jeśli zauważysz kleszcza na swoim ciele, powinieneś go usunąć jak najszybciej. Możesz to zrobić za pomocą specjalnego narzędzia do usuwania kleszczy, które powinno być dostępne w aptekach lub sklepach ze sprzętem medycznym. Ważne jest, aby usunąć całego kleszcza, wraz z głową, ponieważ jeśli zostanie ona w skórze, może spowodować infekcję. Po usunięciu kleszcza zdezynfekuj dokładnie miejsce ukąszenia i obserwuj skórę wokół miejsca przez kilka tygodni. Jeśli pojawią się objawy takie jak zaczerwienienie, obrzęk, gorączka, bóle głowy lub stawów, skontaktuj się z lekarzem.

Jeśli podejrzewasz, że kleszcz mógł cię ukłuć, ale nie zauważyłeś go, zwróć uwagę na objawy takie jak gorączka, bóle głowy lub stawów, osłabienie, nudności, wymioty lub wysypka. W przypadku pojawienia się któregokolwiek z tych objawów skontaktuj się z lekarzem.

Najlepszym sposobem na uniknięcie ukąszenia kleszcza jest unikanie obszarów, gdzie kleszcze są powszechne, a także stosowanie odpowiednich środków ochrony przed kleszczami, takich jak repelenty lub odzież ochronna. Warto też regularnie sprawdzać swój ciało i odzież w poszukiwaniu kleszczy, zwłaszcza po przebywaniu w lesie lub na trawie.

Kleszcze mogą przenosić różne choroby, które mogą wpłynąć na zdrowie ludzkie. Niektóre z tych chorób to:

Borelioza – to choroba bakteryjna, którą przenosi kleszcz zakażony bakterią Borrelia burgdorferi. Objawy boreliozy mogą obejmować wysypkę, gorączkę, bóle mięśni i stawów, a w niektórych przypadkach prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie stawów, serca lub nerwów.

Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) – to choroba wirusowa, którą przenoszą zazwyczaj kleszcze zakażone wirusem KZM. Objawy KZM mogą obejmować gorączkę, bóle głowy, wymioty i zaburzenia świadomości, a w niektórych przypadkach może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu lub nawet śmierci.

Anaplazmoza – to choroba bakteryjna, którą przenoszą kleszcze zakażone bakterią Anaplasma phagocytophilum. Objawy anaplazmozy mogą obejmować gorączkę, bóle mięśni i stawów, a w niektórych przypadkach może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc lub nerek.

Tularemia – to choroba bakteryjna, którą przenoszą kleszcze zakażone bakterią Francisella tularensis. Objawy tularemii mogą obejmować gorączkę, bóle głowy, mięśni i stawów, a w niektórych przypadkach może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc lub zapalenie opon mózgowych.

Babeszjoza – to choroba wywołana przez pierwotniaka Babesia, który może być przenoszony przez kleszcze. Objawy babeszjozy mogą obejmować gorączkę, bóle mięśni i stawów, a w niektórych przypadkach prowadzić do poważnych powikłań, takich jak niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby.

W razie podejrzenia infekcji chorobą przenoszoną przez kleszcze należy skonsultować się z lekarzem, który zaleci odpowiednie badania i leczenie. Warto pamiętać, że unikanie ukąszeń kleszczy i stosowanie odpowiednich metod ochrony przed kleszczami może pomóc w zapobieganiu chorobom zakaźnym przenoszonym przez te stawonogi.

Kleszcze na naszych pupilach

Jeśli zauważysz kleszcza na swoim psie, powinieneś go usunąć jak najszybciej. Możesz to zrobić za pomocą specjalnego narzędzia do usuwania kleszczy, który powinien być dostępny w sklepach zoologicznych i weterynaryjnych. Należy uważać, aby nie uszkodzić kleszcza i nie pozostawić jego głowy w skórze psa.

Po usunięciu kleszcza należy monitorować psa pod kątem objawów choroby, takich jak gorączka, apatia, problemy z jedzeniem czy zmiany w zachowaniu. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skonsultować się z weterynarzem. Najlepszym sposobem na zapobieganie kleszczom u psa jest unikanie obszarów, gdzie kleszcze są powszechne, a także stosowanie preparatów przeciwko kleszczom, które są dostępne u weterynarza.

W Polsce występuje około 20 gatunków kleszczy, ale większość przypadków związanych z chorobami przenoszonymi przez kleszcze jest powodowana przez dwa gatunki: Ixodes ricinus i Dermacentor reticulatus. Ixodes ricinus jest najpowszechniejszym gatunkiem kleszcza w Polsce i jest on również najczęściej związany z chorobami, takimi jak borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu. Dermacentor reticulatus jest mniej powszechny, ale może być nosicielem riketsjoz oraz kleszczowego zapalenia mózgu. Inne gatunki kleszczy występujące w Polsce to m.in. Ixodes hexagonus, Ixodes trianguliceps czy Haemaphysalis concinna.

Życie kleszcza 

Kleszcze to pajęczaki, które przechodzą przez kilka stadiów rozwojowych, z których każde wymaga odżywienia krwi. Życie kleszcza składa się z trzech głównych etapów: jaj, larw, nimf i osobników dorosłych.

Jaja kleszczy składane są przez samice w ściółce lub na roślinach. Po wykluciu z jaj, larwy poszukują małych zwierząt, takich jak gryzonie, ptaki lub gady, które stanowią ich pierwsze źródło pożywienia. Po zakończeniu jedzenia, larwy zamieniają się w nimfy. Nimfy, jak i dorosłe kleszcze, szukają swoich żywicieli, przyczepiają się do nich i zaczynają ssać krew. Nimfy często atakują zwierzęta takie jak jelenie, a także ludzi.

Dorosłe kleszcze przyczepiają się do dużych zwierząt, takich jak jelenie, wilki lub dziki, ale również atakują ludzi. Dorosłe samice kleszczy potrzebują krwi w celu produkcji jaj. Po zakończeniu ssania krwi, samice kleszczy składają jaja, kończąc tym samym cykl życiowy. Kleszcze są aktywne w cieplejszych miesiącach, od wiosny do jesieni. W okresie zimowym kleszcze znajdują się w stanie uśpienia i nie są aktywne, chyba że temperatura utrzymuje się na wysokim poziomie.

(fot. pixaba.com)