Trudne chwile nie tylko u lubelskich sokołów. Żurawie nie zdołały obronić gniazda przed atakiem lisa (wideo)

W ubiegłym tygodniu można było obserwować trudne chwile, z jakimi zmierzyła się rodzina lubelskich sokołów. Jak już informowaliśmy, pojawiła się przy nim nowa, młoda samica z Warszawy, która stoczyła walkę z Wrotką. Ta ostatnia zaginęła i wiele osób podejrzewało, iż nie przeżyła starcia z rywalką. Opiekujący się gniazdem ornitolodzy postanowili przenieść jaja do sokolnika, gdyż samiec nie był w stanie jednocześnie się nimi zajmować i zdobywać pożywienia.

Na szczęście wszystko dobrze się skończyło, Wrotka po kilku dniach wróciła do gniazda, tak samo wyklute z jaj pisklęta. Obecnie sokoły zajmują się karmieniem młodych, które z dnia na dzień stają się coraz większe.

Tymczasem problemy dopadły za to inne ptaki, których gniazdo podglądane jest przez kamerę. Chodzi o żurawie z Poleskiego Parku Narodowego. We wtorek w godzinach rannych odwiedził je lis, który pomimo obrony gniazda ze strony ptaków, zabrał znajdujące się w nim jaja.

Jak wskazują przedstawiciele Fundacji dla Przyrody, która realizuje program czynnej ochrony tych ptaków pn. „Wędrówki lubelskich żurawi”, taki zwrot akcji jest zawsze wpisany w ryzyko rozrodu. Podkreślają jednocześnie, że drapieżnictwo to najważniejszy czynnik strat w lęgach wszystkich ptaków, sięgając zwykle od 20 do 60 proc.

Przyrodnicy dodają, iż nie istnieją żadne formy zabezpieczeń gniazd przed tego typu sytuacjami. Żurawie są dużymi i hałaśliwymi, a więc łatwo dostrzegalnymi ptakami, ich gniazda są sporej wielkości, więc znajdujące się w nich jaja są łakomym kąskiem. Dlatego też żurawie budują gniazda w miejscach otoczonych wodą, jednak jak widać, nie zawsze stanowi to ochronę. Zwłaszcza, że w tym przypadku jej poziom był znacznie niższy niż zwykle.

– Z pewnością winna jest też temu duża liczebność lisów, które nie są obecnie w kręgu zainteresowań myśliwych, a walka ze wścieklizną sprawia, że naturalny czynnik śmiertelności jest u nich wyjątkowo niski – dodają naukowcy wyjaśniając, iż dwa takie jaja stanowią ekwiwalent ośmiu jaj kurzych.