Ten grot ma niespełna 2 tys. lat. Został znaleziony w lesie pod Ostrowem Lubelskim (zdjęcia)

Do Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków trafiło ciekawe archeologiczne znalezisko z terenu miejscowości Kaznów Kolonia, gm. Ostrów Lubelski. Mianowicie chodzi o metalowy grot.

– Grot zaopatrzony był pierwotnie w długie zadziory (zachował się tylko jeden) nadające mu kształt wysmukłego trójkąta. Posiada długą rozszerzającą się tulejkę, która charakteryzuje się zarówno u nasady jak i u podstawy sześciokątnym przekrojem. Z jednej strony widoczne jest biegnące wzdłużnie „żeberko”, nachodzące częściowo na tulejkę. Zachowana długość grota wynosi 13,6 cm (pierwotnie była kilka milimetrów dłuższa), w tym tulejki 6,7 cm. Rozpiętość zadziorów wynosiła prawdopodobnie ok. 3,5 cm – opisuje przedmiot dr Dariusz Kopciowski.

Zgodnie z typologią, znaleziony w lesie pod Ostrowem Lubelskim egzemplarz datować można na okres wpływów rzymskich B2, tj. na lata pomiędzy 70 a 160 r. n.e. Należy go wiązać z ludnością kultury przeworskiej – jest to kultura archeologiczna epoki żelaza rozwijająca się między III w. p.n.e. a V w. n.e. na terenach obecnej Polski oraz Galicji i Zakarpacia. Dawniej zwana kulturą wenedzką lub grupą przeworską kultury grobów jamowych. Kultura przeworska zastąpiła na znacznej części swojego terytorium wcześniejszą kulturę pomorską.

– Groty z zadziorami stanowiły element oszczepów. Obecność zadziorów powodowała, że broń ta mogła być wykorzystywana tylko jednokrotnie podczas starcia. Wynikało to z faktu, że po wbiciu oszczepu w ciało lub tarczę przeciwnika nie można było go wystarczająco szybko wyszarpnąć. Groty z początków wczesnego okresu rzymskiego często posiadały wyraźnie zaznaczone żeberko. W rozwiniętym odcinku okresu wczesnorzymskiego (faza B2) wykonywano groty o dłuższej tulejce, zbliżonej lub przekraczającej długość liścia. Często była ona wielobocznie facetowana, tak jak w przypadku egzemplarza z Kaznowa Kolonii. Tego typu przedmioty odkrywane są głównie na cmentarzyskach kultury przeworskiej, jako wyposażenie pochówków ciałopalnych – wyjaśnia Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Lublinie.

W miejscu odkrycia zabytku przeprowadzone zostały oględziny. Podczas nich nie stwierdzono obecności innych przedmiotów w najbliższej okolicy. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że jest to obszar leśny oraz zimowe warunki panujące podczas oględzin, niezbędne będzie ponowne przeprowadzenie bardziej szczegółowego rozpoznania na tym obszarze.

(fot. LWKZ)