Przyszli na SOR, żądali wyciągnięcia kleszcza. „Byli przerażeni jak małe dziewczynki”

Cała sytuacja miała miejsce nie tak dawno w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym Nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Był to weekend, godziny w okolicach południa, kiedy to do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego weszło dwóch młodych mężczyzn ubranych w sportowe stroje.

Każdy, kto miał okazję odwiedzić tego typu miejsce wie doskonale, że zazwyczaj panuje tam spory ruch. Nie inaczej było tego dnia. Szereg osób z różnego rodzaju schorzeniami czy też urazami oczekiwało na swoją kolej przyjęcia przez lekarza. Do tego co chwila podjeżdżały karetki pogotowia ratunkowego z kolejnymi pacjentami.

– Zachowanie owej dwójki wskazywało, że wychowywali się w środowisku patologicznym i aspołecznym. Słownictwo wyjęte wprost z rynsztoka jak też agresywne roszczenia kierowane do pracowników medycznych „urozmaiciły” czas oczekiwania. Jak wielkie było moje zaskoczenie, gdy okazało się, że owe osoby są przerażone jak małe dziewczynki przez kleszcza, który wgryzł się w jednego z nich – wskazuje pan Ryszard.

Pełniący dyżur ratownicy medyczni starali się wytłumaczyć przestraszonym mężczyznom, że Szpitalny Oddział Ratunkowy, zgodnie z nazwą, zajmuje się ratowaniem życia, a nie wyciąganiem kleszczy. Ci jednak mieli spory problem ze zrozumieniem tego żądając udzielenia im pomocy.

– Panika w ich oczach i powtarzanie: „Kto weźmie odpowiedzialność jak dostanę boreliozy”, zaczęły budzić uśmiechy na twarzach umęczonych pacjentów – dodaje nasz czytelnik.

Skontaktowaliśmy się w tej sprawie z przedstawicielami środowiska medycznego i jak nas zapewniono, sytuacja ta nie jest odosobnionym przypadkiem. Praktycznie na co dzień ratownicy muszą zmagać się z osobami, które przychodzą na SOR lub też wzywają karetkę pogotowia ratunkowego do bardzo błahych przypadków.

Jeżeli chodzi o kleszcze, obecnie sezon na te pajęczaki jest w pełni. Wszystko dlatego, że wiele osób wybiera się na spacery do parków czy też lasów, a tam najłatwiej o ich ukąszenie. Co więcej, niewiele osób jest przezornych i po powrocie do domu sprawdza, czy jakiś kleszcz nie znajduje się na ubraniu czy też ciele. To w połączeniu z faktem, iż w jego ślinie znajdują się substancje znieczulające sprawia, że dostrzega się go wówczas, kiedy zdąży już wbić się w skórę.

Medycy podkreślają, że jeżeli jest taka możliwość, kleszcza można usunąć samodzielnie. Są do tego również specjalne przyrządy i preparaty. Oczywiście można się z tym zgłosić do lekarza, ale nie do szpitala.

– W lekkich przypadkach udajemy się do swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Kiedy jest noc, lub są to dni wolne od pracy, korzystamy z ambulatorium nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. W przypadku urazu i poważniejszego stanu wtedy kierujemy się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. Natomiast w sytuacji zagrożenia życia wzywamy pogotowie ratunkowe – wyjaśnia nam jeden z lubelskich ratowników medycznych.

Tymczasem wciąż nie brakuje osób, które nie są w stanie dostosować się do tego schematu. Jak dodają ratownicy, o takich przypadkach można by napisać książkę. Na SOR potrafią bowiem przychodzić osoby z bólem głowy, gdyż skończyły im się leki, a ostatnio miejsce to odwiedziła kobieta, która chciała sprawdzić, czy lekarze ze szpitala wydadzą taką samą diagnozę, jak jej lekarz rodzinny.

Podobnie jest z wzywaniem pogotowia ratunkowego. Ty wymieniane są drobne powierzchowne skaleczenia, złe samopoczucie, bóle menstruacyjne, a nawet awantury rodzinne, kiedy to pojawiają się żądania, aby odwieźć kogoś do Szpitala Neuropsychiatrycznego. Szczególnie podkreślić warto również wezwanie ratowników do porodu. Na miejscu okazało się, że osoba zgłaszająca wezwała karetkę do suki, która oszczeniła się w wiacie śmietnikowej. Wiele osób też błędnie uważa, że wezwanie karetki sprawi, iż na SOR-ze zostaną obsłużeni bez kolejki. Ratownicy w tego typu sytuacjach często też słyszą… bo mi się należy.