To już dziś! Pierwszy dzień astronomicznej wiosny

Pierwszy dzień astronomicznej wiosny, zwany również równonocą wiosenną, przypada zwykle 20 lub 21 marca na półkuli północnej i 22 lub 23 września na półkuli południowej. Jest to moment, kiedy Słońce przecina płaszczyznę równika niebieskiego, co oznacza, że długość dnia i nocy są wtedy równe na całej Ziemi.

Od tego dnia długość dnia zaczyna przeważać nad długością nocy na półkuli północnej, co oznacza, że dni stają się coraz dłuższe, a noce coraz krótsze, aż do letniego przesilenia. Jest to czas, kiedy natura budzi się do życia po zimowym spoczynku, rośliny zaczynają kwitnąć, a ptaki powracają z migracji.

Warto również zauważyć, że astronomiczna wiosna dotyczy tylko półkuli północnej. Na półkuli południowej równonoc wiosenna przypada w marcu lub kwietniu, a czas ten nazywa się tam równonocą jesienną.

Jakie są rodzaje wiosny?

Wiosna klimatyczna – to okres, który klimatolodzy definiują jako trzy kolejne miesiące z najwyższymi średnimi temperaturami, a więc dla półkuli północnej przypada na marzec, kwiecień i maj, a dla półkuli południowej na wrzesień, październik i listopad.

Wiosna meteorologiczna – to okres rozpoczynający się 1 marca na półkuli północnej i 1 września na półkuli południowej. Jest to okres, w którym statystycznie średnie temperatury zaczynają wzrastać, a dni są coraz dłuższe.

Wiosna astronomiczna – to moment, kiedy Słońce przecina płaszczyznę równika niebieskiego, co zwykle przypada na 20 lub 21 marca na półkuli północnej i 22 lub 23 września na półkuli południowej.

Wiosna fenologiczna – zwana również wiosną przyrodniczą, to okres, w którym przyroda budzi się do życia i zachodzą w niej określone zmiany, takie jak kwitnienie roślin, pojawienie się nowych gatunków zwierząt, wzrost temperatury i długości dnia. Wiosna fenologiczna opiera się na obserwacjach cyklicznie powtarzających się zjawisk, takich jak np. pojawienie się pierwszych kwiatów, liści na drzewach, składanie jaj przez ptaki czy przylot pierwszych gatunków owadów. Te obserwowane zjawiska mają charakterystyczne dla danego regionu i klimatu okresy występowania, które określane są jako fenofazy. Wiosna fenologiczna może różnić się czasem rozpoczęcia w różnych rejonach świata, w zależności od klimatu i lokalnych warunków. W Polsce wiosna fenologiczna zwykle zaczyna się w połowie marca, a kończy w połowie maja.

(fot. lublin112.pl)