Niedziela, 28 kwietnia 202428/04/2024
690 680 960
690 680 960

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Zbliżające się Święta Wielkanocne to dla żołnierzy 2 Lubelskiej Brygady OT czas szczególnej pamięci o kombatantach. Jak co roku, okres ten obfituje w spotkania i wzruszające chwile spędzone z podopiecznymi 2 LBOT.

Opieka nad kombatantami to jedno z wielu zadań, jakie realizują żołnierze 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Odwiedziny u kombatantów z okazji świąt i ważnych rocznic, czy organizowanie spotkań i rozmów z żołnierzami, to cenne lekcje żywej historii. Piękne życiorysy kombatantów, ich bohaterskie czyny i oddanie Ojczyźnie są dla żołnierzy WOT wzorem i inspiracją do działania, dlatego zawsze chętnie angażują się w różne inicjatyw na ich rzecz.

Jedno z takich spotkań odbyło się 4 kwietnia br. w siedzibie 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Żołnierze z 21 lubelskiego batalionu lekkiej piechoty zaprosili panią kpt. Mariannę Jarosz – Krasnodębską ps. „Wiochna”, która od wielu lat jest ich podopieczną. Pani kapitan była żołnierzem Armii Krajowej, Komendantem Wojskowej Służby Kobiet, łączniczką z Żydowską Organizacją Bojową w Piaskach, a także łączniczką Oddziałów Lotnych „Szarych Szeregów”.

– Historia mojej rodziny – rodziny Jaroszów z moich rodzinnych Piask jest tragiczna, ale służyliśmy innym ludziom. Nieśliśmy pomoc potrzebującym, walczyliśmy z wrogiem. – tak pani kapitan rozpoczęła swoją opowieść, pełną ciekawych wspomnień i wzruszeń. – Za pomoc, która była bezinteresowna miło było usłyszeć słowa „Kto ratuje chociaż jedno życie – ratuje cały świat”. Życzę Wam wszystkim również usłyszeć te słowa – zwróciła się do żołnierzy pani kapitan.

Kpt. Marianna Jarosz – Krasnodębska w raz z rodziną w 2001 roku została odznaczona Medalem „Sprawiedliwych wśród Narodów Świata”. W 2008 roku otrzymała Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 roku została wyróżniona Medalem „Pro Bono Poloniae” i Medalem „Stulecia Odzyskanej Niepodległości” oraz awansowana na stopień kapitana. W 2022 roku otrzymała Medal „Zasłużony dla Miasta Lublin”.

Jak co roku, lubelscy terytorialsi przygotowali również wielkanocne święconki, które osobiście wręczyli swym podopiecznym w przedświąteczny Wielki Czwartek. Spotkania te dają żołnierzom wiele satysfakcji, a kombatantom radość i pewność, że mogą liczyć na żołnierzy, którzy o nich pamiętają.

Zbliżające się Święta Wielkanocne będą dla wielu żołnierzy 2 Lubelskiej Brygady OT już drugimi świętami spędzonymi z dala od rodzin i najbliższych. W ramach operacji „Silne Wsparcie” na granicy polsko-białoruskiej cały czas służbę pełni kilkuset żołnierzy WOT. Mimo wielu zadań, w sobotni poranek wszyscy znajdą czas na wspólne świąteczne śniadanie z dowódcą 2 LBOT.

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

Świąteczne spotkania terytorialsów z kombatantami (zdjęcia)

(fot. LBOT)

6 komentarzy

  1. Cześć i chwała bohaterom. Zdrowych Świąt.

  2. Piękna inicjatywa, trzeba pamiętać o tych ludziach, są czasami zupełnie osamotnieni, a przeżyli tak wiele. Powinniśmy czerpać z ich mądrości i nie dać im odczuć że świat o nich zapomniał.

  3. opieka a odwiedziny czym się różnią? do przemyślenia . A że muszą coś robić żeby było medialne to robią , na siłę szukali ochotników

    • Do tej pory nikt nic nie robił, poza TVNem i Gejzetą Wyborczą, które porównywały patriotyzm do rasizmu, a potem żaliły się, że „prawica” zabrała im Powstanie Warszawskie. :_)

  4. Miałam okazję uczestniczyć w spotkaniu z panią Marianną, widziałam jej wzruszenie, poczuła się ważna i doceniona, chciało jej wysłuchać wielu młodych żołnierzy, to bardzo dużo dla niej znaczy. Jestem żołnierzem i bardzo jestem dumna z tego, że nasi przełożeni organizują takie spotkania, umożliwiają nam odwiedzanie tych osób, zapraszają ich na uroczystości wojskowe, pamiętają o nich. Dla mnie to jedna z wartości, którą chciałabym przekazać moim dzieciom. I uważam, że ma być to medialne i powinniśmy się tym chwalić, bo właśnie takie informacje przekonały mnie do wstąpienia do WOT i być może przekonają i innych, którzy w taki sposób chcą pomagać!

  5. Cieszy mnie taka postawa młodzierzy… Jest nadzieja w naszym społeczeństwie, a w pomaganiu siła i przyszłość. W imieniu „starszego” pokolenia dziękuję Wam młodzi!

Z kraju