Dzieje polskiej waluty od XVI wieku na specjalnej wystawie w Lublinie

Od środy na Placu Teatralnym w Lublinie można oglądać plenerową wystawę Narodowego Banku Polskiego „Dzieje złotego”. Zwiedzający mogą prześledzić historię polskiego złotego od XVI do XX wieku oraz najważniejsze wydarzenia polityczne i gospodarcze, które wpływały bezpośrednio lub pośrednio na kondycję pieniądza w danym okresie. Zmienne losy polskiej waluty wskazują, jak ważna dla rozwoju państwa była i jest odpowiednio prowadzona polityka monetarna. Obecnie instytucją odpowiedzialną za wartość pieniądza polskiego jest Narodowy Bank Polski.

Wystawa, ustawiona przed Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, ma kształt koła, a z dachów tarasów spacerowych CSK można zobaczyć symboliczną monetę jednozłotową. W kompozycji wystawy zastosowano oś czasu, podzieloną kamieniami milowymi. Całość będzie można oglądać do środy 26 czerwca.

Jak przypomina Odział Okręgowy Narodowego Banku Polskiego w Lublinie, z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 r. pojawiła się potrzeba szybkiego uporządkowania spraw walutowych. Na terenach ówczesnej Polski funkcjonowały cztery obce waluty oraz pieniądze regionalne. Funkcje tymczasowego banku emisyjnego pełniła Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa. To ona zapewniała środki płatnicze – marki polskie – do czasu powołania właściwego banku centralnego.

Jeszcze w grudniu 1918 r. ogłoszono, że w niedługiej przyszłości zostanie utworzony Bank Polski, a już 28 lutego 1919 r. zapowiedziano wprowadzenie złotego jako oficjalnej waluty. Ostatecznie nowa waluta pojawiła się w 1924 r., ale to rok 1919 uznaje się za wyjątkowy i związany z nadaniem polskiej walucie oficjalnej nazwy. Dokonał się tym samym kolejny akt przywracania w pełni niepodległego państwa.

(fot. nadesłane)