Od lat jej nie ma, ale w pamięci byłych mieszkańców pozostała na zawsze. Wystawa zdjęć z dawnej ul. Drobnej (zdjęcia)

Ulica, którą pamiętają jej dawni mieszkańcy i ci, którzy na niej bywali, która wciąż funkcjonuje w ich wspomnieniach, w opowieściach, a nawet posiada swe konto na portalu społecznościowym  „Facebook”, doczekała się wystawy dawnych jej fotografii. Ukazują one zastygłe w ruchu fragmenty lokalnej historii, często wyrwane z kontekstu, ale dające obraz tego, jak wyglądała dawniej ul. Drobna i życie na niej. Te utrwalone na kliszy obrazy, będące dla wielu miejscem ich dzieciństwa, utraconym rajem ciągle wspominanym po przenosinach do bloków w innych dzielnicach Lublina, dostępne są do obejrzenia w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego, Filia nr 29, przy ul. Jana Kiepury 5a w Lublinie.

W drugiej połowie XIX wieku powstała ulica Drobna, która w kierunku południowym łączyła wzniesienia w dzisiejszej dzielnicy Czechów i powstające tam wtedy zabudowania  z ul. Północną, ul. Lubomelską, a dalej z ul. Wieniawską. Na północ zaś biegła w stronę nieistniejącej już dziś cegielni, usytuowanej w okolicach obecnego Dyskontu Odzieżowego „Orfeusz”. Ulica oddzielała grunty Czechówki Dolnej i Górnej, a znajdowała się przy niej lubelska szkoła milicyjna. W czasie okupacji zaś Niemcy zorganizowali tam baraki, w których zamieszkiwali Żydzi pracujący w filii obozu na Majdanku.

Ul. Drobna została wyłożona brukiem – tzw. „kocimi łbami”, czyli kamieniem polnym, który to materiał był szeroko stosowany aż do lat 50. XX w. Układano go ręcznie, a jego zaletą był tani miejscowy materiał i wysoka trwałość , natomiast główna wada – to nierówna zwykle powierzchnia, utrudniająca dziś szybką jazdę samochodem. Na początku lat 70. ubiegłego stulecia w związku z budową lubelskiej Trasy W-Z, nazwanej później al. Solidarności, powstawaniem kolejnych osiedli w dzielnicy Czechów oraz wybudowaniem arterii komunikacyjnej północ-południe – al. Kompozytorów Polskich – zamknięto ul. Drobną, gdyż stała się, jak orzekli ówcześni planiści, niepotrzebna. Przestała mieć jakiekolwiek połączenie z innymi ulicami, ruch kołowy na niej zamarł zupełnie. W ten sposób rozpoczęła się szybka jej degradacja.

Od strony al. Kompozytorów Polskich oraz ul. Północnej zamyka dawną uliczkę chodnik. Od góry zaś od strony bloków mieszkalnych przy ul. Paganiniego prowadzą obok niej w dół o wiele młodsze schody, które łączą to miejsce z chodnikiem wzdłuż ul. Północnej, obok Kościoła Parafii Starokatolickiej Mariawitów i dawnej lodowni, zwanej kiedyś także „śledziarnią” lub „piwniczką”.

Bruk na ocalałym fragmencie dawnej ul. Drobnej jest jeszcze dobrej jakości, a stosunkowo niedawno (w 2012 r.) został nawet wyremontowany. Widać też nieźle zachowane krawężniki. Tym właśnie traktem podążają osoby, które kierują się w stronę al. Kompozytorów Polskich. Pewien odcinek wykorzystują również piesi, zmierzający „na skróty” w stronę ronda płk Ryszarda Kuklińskiego. Tak więc, choć nieformalnie, lublinianie nadal wykorzystują tę dawną trasę. Zapewne mógłby zainteresować się tym reliktem przeszłości wojewódzki lub miejski konserwator zabytków. I choć nie jest to żaden znaczący obiekt, to może jednak należy mu się pamięć – choćby w postaci niewielkiej upamiętniającej tabliczki z informacją: „Tu była kiedyś ulica Drobna”… ? Wpis do gminnej ewidencji zabytków wystarczyłby na początek.

Wystawa fotografii pochodzących głównie ze zbiorów Stanisława Lipskiego zrealizowana została przez Lubelskie Stowarzyszenie Pilotów i Przewodników Turystycznych „Pogranicze”, dzięki wsparciu Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin. Współfinansowana jest przez Gminę Lublin w ramach programu „Dzielnice Kultury 2021”. Ekspozycję można zwiedzać do końca listopada. Wstęp wolny.

Galeria zdjęć

Następna strona

(fot. tekst Leszek Mikrut)