O szkodliwości wysokiego stężenia tlenku węgla wie praktycznie każdy. Wystarczy przypomnieć, że gaz jest bezzapachowy i prowadzi do utraty przytomności, a w konsekwencji do tragedii. Niestety każdego roku straż pożarna i pogotowie mają mnóstwo interwencji związanych z zatruciem czadem. Nawet kilkuminutowe przebywanie w pomieszczeniu, w którym panuje wysokie stężenie ma daleko idące konsekwencje zdrowotne, włączając w to najgorszy scenariusz.

Czujniki tlenku węgla – podstawowe informacje 

Zasada działania praktycznie wszystkich czujników jest taka sama. Gdy urządzenie wykryje podwyższone stężenie czadu, wówczas sygnalizuje ten fakt na różne sposoby. Oczywiście bardziej rozbudowane modele oferują dodatkowe funkcjonalności, jednak podstawowym zadaniem jest zawsze wykrywanie tlenku węgla.

Na rynku znajduje się szeroki wybór urządzeń, które można zasilać w różny sposób. Dużą popularnością cieszą się czujniki tlenku węgla, które są podłączone do instalacji elektrycznej 230 V. Ponadto występują wersje zasilane bateryjnie. W ich przypadku należy pamiętać o regularnej wymianie ogniw na nowe. Kolejnym sposobem zasilania jest wykorzystanie prądu stałego o napięciu 12 V.

Kiedy występuje ryzyko wysokiego stężenia czadu? Jednym z najczęstszych powodów jest uszkodzony lub nieprawidłowo działający piecyk grzewczy. Drugi, równie popularny, jest związany z wentylacją, a ściślej rzecz ujmując jej nieefektywnym działaniem.

Parametry techniczne czujników tlenku węgla

Gdy czujnik tlenku węgla wykryje zagrożenie, może powiadamiać o tym fakcie osoby znajdujące się w pobliżu w dwojaki sposób. Pierwszym z nich jest sygnalizacja akustyczna. Głośność i rodzaj emitowanego dźwięku są uzależnione od konkretnego producenta, a nawet modelu. Przykładowo, czujnik może emitować jeden pulsujący sygnał dźwiękowy o głośności 85 dB. Drugim sposobem jest sygnalizacja optyczna, realizowana przez jedną lub kilka diod. Oczywiście oba sposoby mogą mogą działać symultanicznie.

• Pierwszym, niezwykle ważnym parametrem technicznym jest sposób i częstotliwość pomiaru. Zwrot “praca ciągła dyfuzyjna” w praktyce oznacza, że pomiary zawartości tlenku węgla w powietrzu (lub innych gazów) są wykonywane w sposób ciągły, np. co 10 sekund.
• Kolejny parametr odnosi się do temperatury roboczej. Jej zakres powinien być jak najszerszy. Taka informacja powinna znaleźć się w każdej instrukcji obsługi. Czujnik tlenku węgla może pracować np. w temperaturze od 0 ºC  do + 40 ºC. Niekiedy producenci okresowo dopuszczają nieco niższe (np. -15 ºC) i wyższe (np. +53 ºC).
• Następną kwestią są certyfikaty i normy, które spełniają czujniki. Dwie podstawowe to PN-EN 50291 i PN-EN 50194. Warto sprawdzać na opakowaniu lub w instrukcji obsługi czy konkretny czujnik je spełnia.

Zastosowanie czujników jest niezwykle szerokie. Montuje się je zarówno w kotłowniach, garażach, szkołach, piwnicach, łazienkach i kuchniach. Ponadto ich instalacja jest szczególnie zalecana w pomieszczeniach, w których znajduje się piec opalany węglem lub drewnem.

Dodatkowe funkcjonalności

Wybrane czujniki tlenku węgla wykrywają także metan oraz dym. Dodatkowa funkcjonalność sprawia, że takie urządzenia oferują jeszcze większy poziom bezpieczeństwa. Kolejną przydatną funkcją jest możliwość zasilania na dwa sposoby. Użytkownik może wybrać czy czujnik zostanie podłączony do instalacji elektrycznej, czy do źródła prądu stałego o napięciu 12 V.  Takie rozwiązanie gwarantuje uniwersalność i wszechstronne wykorzystanie.