Na terenie jednego z podwórek przy ul. Jezuickiej w Lublinie trwa remont. Mieszkańcy alarmują, że wykonawca prac zasypał materiałami budowlanymi zasadzone rośliny, w ramach projektu, który kosztował Miasto Lublin 20 tys. złotych.
Tu nie chodzi o żadne źdźbła trawy ani kręcenie afery z banału, przykro czytać takie komentarze ludzie, którzy pewnie niewiele w swoim życiu zrobili dla innych i dla najbliższego otoczenia. To podwórko przed 20218 roku było w całkowitej ruinie, ale miało potencjał. Po rewitalizacji – naprawie ściany, zaprojektowaniu i wykonaniu muralu zgodnego ze stylistyką Starego Miasta, stworzeniu ceramicznych ościeży, przygotowaniu ogrodu, miejsca wypoczynkowego itd. to miejsce wyglądało jak dziedziniec w jednym z południowoeuropejskich miasteczek! Było przepiękne! Włodarze tego miasta spotykali się tu na śniadania z mieszkańcami. Turyści zaglądali, bo słyszeli, że to najpiękniejsze podwórko w Lublinie. W tej projekt masę osób zaangażowało się nie biorąc za to ani centa. Cykl warsztatów artystycznych dla dzieci z okolicznej świetlicy środowiskowej trwał przez następny rok. To była stała, ustawiczną praca z miejscem i ludźmi, pokazująca, że za niewielkie pieniądze można dużo w mieście zrobić! Spółdzielnia ADM pokazała jednak, jak ceni takie inicjatywy. Zastrzeżenia do pracy budowlańców były zgłaszane już wcześniej. To bardzo podcinką skrzydła ludziom, którzy pracują w kulturze za grosze, a ich praca jest cenniejsza niż niejeden biznes w tym mieście. Może czas, aby Miasto Lublin przestało wreszcie samo siebie sabotować.
Klasyka, jedno zrobić a drugie rozpierniczyć.
Tu nie chodzi o żadne źdźbła trawy ani kręcenie afery z banału, przykro czytać takie komentarze ludzie, którzy pewnie niewiele w swoim życiu zrobili dla innych i dla najbliższego otoczenia. To podwórko przed 20218 roku było w całkowitej ruinie, ale miało potencjał. Po rewitalizacji – naprawie ściany, zaprojektowaniu i wykonaniu muralu zgodnego ze stylistyką Starego Miasta, stworzeniu ceramicznych ościeży, przygotowaniu ogrodu, miejsca wypoczynkowego itd. to miejsce wyglądało jak dziedziniec w jednym z południowoeuropejskich miasteczek! Było przepiękne! Włodarze tego miasta spotykali się tu na śniadania z mieszkańcami. Turyści zaglądali, bo słyszeli, że to najpiękniejsze podwórko w Lublinie. W tej projekt masę osób zaangażowało się nie biorąc za to ani centa. Cykl warsztatów artystycznych dla dzieci z okolicznej świetlicy środowiskowej trwał przez następny rok. To była stała, ustawiczną praca z miejscem i ludźmi, pokazująca, że za niewielkie pieniądze można dużo w mieście zrobić! Spółdzielnia ADM pokazała jednak, jak ceni takie inicjatywy. Zastrzeżenia do pracy budowlańców były zgłaszane już wcześniej. To bardzo podcinką skrzydła ludziom, którzy pracują w kulturze za grosze, a ich praca jest cenniejsza niż niejeden biznes w tym mieście. Może czas, aby Miasto Lublin przestało wreszcie samo siebie sabotować.