Wystawa Józefa Panfila w Kamienicy Celejowskiej

Wystawa prac Józefa Panfila to coś więcej niż hołd dla artystycznej tradycji Kazimierza Dolnego. Jest to próba zgłębienia drugiego oblicza Miasteczka – prowincji, która od XIX wieku była źródłem inspiracji dla artystów, miejscem o unikalnej architekturze, mieszkańcach, a także własnej egzystencji i filozofii. Józef Panfil, świadomy artystycznego znaczenia Kazimierza Dolnego, po raz pierwszy zawitał tu w latach 70. XX wieku. Jego młodzieńcze akwarele przedstawiające miasteczko skupiały się na ikonicznych obiektach architektonicznych. Przez kolejne lata artysta powracał do Kazimierza, traktując te wizyty jako rodzaj pielgrzymowania.

– Artysta poszukuje w przestrzeni Kazimierza Dolnego miejsc mniej oczywistych, zakamarków. Obrazy te ujawniają filozofię artystyczną Józefa Panfila. Cała bowiem jego twórczość to uważna obserwacja świata. Artysta czujnym okiem przygląda się rzeczywistości, jego strukturze, ale nie powierzchowności. Jest świadomy przezroczystości tkanki świata. Przezroczystości, która zakłada wejście w głąb, uchwycenie ulotności i nabudowanych znaczeń – mówi dr Dorota Seweryn-Puchalska, kuratorka wystawy.

Wystawa bazuje na idei koegzystencji człowieka i miejsca, zgodnie z myślą Hanny Buczyńskiej-Garewicz, która pisała: „żyjemy w miejscach i poprzez miejsca, tak zresztą, jak i miejsca są dzięki nam”. Panfil wędruje, zatrzymując się tam, gdzie doświadcza przestrzeni poprzez wewnętrzne przeżycie, a następnie przekłada te subiektywne doświadczenia na język plastyczny, umożliwiając obiektywne odczytanie znaczeń. Ekspozycja została podzielona na trzy części, z których każda opowiada odrębną historię, spójną jednak wokół idei prowincji jako symbolicznego „peryferium świata”.

Sala Prowincja: rytm natury i codzienności prezentuje świat prowincji w jej naturalnym rytmie, wyznaczanym przez pory dnia i roku, z jej tradycjami i krajobrazami. Sala II Dom jako archetyp bezpieczeństwa skupia się na symbolice domu – bezpiecznej przestrzeni wewnętrznej, która oddziela od żywiołów. Szczególne miejsce zajmuje tu symbolika drzwi i okien – jako przejść między strefą komfortu a światem zewnętrznym. Panfil z niezwykłą wrażliwością ukazuje „ślad czasu” na starych murach, furtach klasztornych czy otworach w zamkowych ścianach, wydobywając ich głębię znaczeń poprzez mistrzowskie operowanie kolorem i światłem.

Sala III to świadome włączenie twórczości Józefa Panfila w stałą ekspozycję Kamienicy Celejowskiej. Prace te są zestawione z dziełami pochodzącymi z analogicznych małych centrów artystycznych południowej Europy, podkreślając uniwersalność przesłania artysty o „peregrynacjach po peryferiach świata”.

– Zapraszamy serdecznie do Kamienicy Celejowskiej na to wyjątkowe spotkanie ze sztuką Józefa Panfila, które pozwoli na nowo odkryć Kazimierz Dolny i spojrzeć na prowincję z zupełnie nowej perspektywy – dodaje Danuta Smaga, Dyrektor Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym.