Nie każdy bohater nosi pelerynę – niektórzy oddają krew. Coroczna akcja powraca

Akcja krwiodawstwa zapisała się już na stałe w kalendarzu SOS Wioski Dziecięce w Polsce. Zainicjowana 4 lata temu przez podopiecznych i pracowników, co roku przyciąga mieszkańców Lublina, którzy wraz z młodzieżą, wychowawcami i przyjaciółmi SOS wspólnie przyczyniają się do realnej pomocy – w nagłych wypadkach, trudnych operacjach, to właśnie ich krew może zaważyć o ludzkim życiu!

Krew mogą oddawać osoby w wieku od 18 do 65 lat, ważące co najmniej 50 kg i nieprzyjmujące na stałe leków. Na donację należy zgłosić się wypoczętym, dobrze nawodnionym i z dokumentem tożsamości – w przypadku pierwszego oddania wystarczy dowód osobisty (grupa krwi zostanie określona na miejscu przez personel RCKiK), a jeśli ktoś jest już honorowym dawcą, powinien zabrać swoją legitymację HDK.

Cała procedura, włącznie z wypełnieniem ankiety, rozmową z pielęgniarką, pomiarem ciśnienia, konsultacją lekarską i samym pobraniem krwi, zajmuje około godziny. Dawcy przysługują dwa dni wolne od pracy – w dniu oddania krwi oraz następnego dnia. Każda osoba, która zdecyduje się na udział w akcji, otrzyma symboliczny upominek przygotowany przez wychowawców i podopiecznych Programu SOS Wiosek Dziecięcych w Lublinie.

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce od 1984 roku pomaga dzieciom porzuconym, opuszczonym, zagrożonym utratą opieki rodziców. Jest częścią organizacji SOS Children’s Villages, obecnej w ponad 130 krajach świata. W Polsce działają 4 Wioski SOS, gdzie dzieci pozbawione opieki rodziców biologicznych znajdują ciepły, kochający dom. Jednocześnie stowarzyszenie rozwija działania profilaktyczne w ramach Programu „SOS Rodzinie”, którego celem jest ochrona przed utratą rodziców i zapewnienie kompleksowego wsparcia rodzinom w kryzysie.

Przez cały 2024 rok z pomocy Programów SOS skorzystało 2 489 polskich beneficjentów, w tym 1663 dzieci i młodzieży – 399 w opiece zastępczej oraz 1264 w Programie „SOS Rodzinie”. Oprócz tego, stowarzyszenie pomogło niemal 6 tysiącom osób w Kamerunie i Zimbabwe oraz rozpoczęło pomoc w Tanzanii, a 1436 ukraińskich uchodźców wojennych – głównie dzieci z pieczy zastępczej i ich opiekunowie – otrzymało pomoc terapeutyczną, psychologiczną i wsparcie niezbędne do życia w nowych realiach.