Ranny wilk trafił na leczenie do lubelskiej kliniki, nie udało się go uratować. Jest podejrzenie o kłusownikach (zdjęcia)
21:05 01-02-2024
fot. Lubelskie Centrum Małych Zwierząt
Pracownicy Poleskiego Parku Narodowego natrafili na rannego wilka. Zwierzę znajdowało się na terenach przylegających do parku i znajdowało się w poważnym stanie. Było mocno wychudzone, nie posiadało jednej z łap, uraz kolejnej uniemożliwiał mu swobodne poruszanie się.
Od razu postanowiono zapewnić pomoc zwierzęciu. Przywieziono go na leczenie do Lubelskiego Centrum Małych Zwierząt. Badania jednak nie były optymistyczne. Organizm wilka był bowiem destrukcyjnie wyniszczony poprzez brak możliwości polowania i zdobywania pożywienia.
Jak wskazują lekarze, wszystko wskazuje na to, że zwierzę wpadło w zastawione przez kłusowników wnyki. Ratując swoje życie odgryzło sobie przednią prawą łapę, która była uwięziona. Dzięki temu przez pewien czas wilk funkcjonował i jako tako sobie radził.
Jednak kiedy na skutek urazu złamał drugą przednią łapę, wówczas nie był już w stanie zdobyć nic do jedzenia. Ostatecznie lekarze podjęli decyzję o eutanazji rannego zwierzęcia.
Od lat w Polsce jak też w naszym regionie wilków przybywa. Według danych Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, w 2001 r. krajowa populacja tych zwierząt była szacowana na ok. 450-550 sztuk. W 2019 roku przekroczyła już 2 tys. osobników.
Na Lubelszczyźnie wilki najliczniej występują na Roztoczu, w Lasach Janowskich i Puszczy Solskiej. Jednak w ostatnich latach notuje się ich obecność także w nowych miejscach, m.in. w północnej i we wschodniej części województwa.
Warto pamiętać, że obecność wilków na danym terenie nie powinna wywoływać żadnych obaw. Wszystko dlatego, że zwierzęta te atakują ludzi głównie tylko w bajkach i legendach. Do tego bardzo ciężko jest zaobserwować te zwierzęta. Odczuwają one naturalny strach przed ludźmi i wyczuwając człowieka z dużej odległości natychmiast uciekają.
Galeria zdjęć
Myślę, że kłusownikiem nie zostaje człowiek głodny. Kłusownikiem zostaje człowiek do szpiku zły.
Ładny dzik. Szkoda że nie dążyłem upolować. Darz bór!
Ja…. le.Ale się męczył
Rzadko widać tak rzetelnego redaktora opisującego prawdę na temat tych zwierząt, a nie sieje ferment i tworzy sztuczną nagonkę, którą pustaki łykają, bo dzisiaj głupota w cenie. Brawo redaktorze, tak trzymać!
Złapać kłusowników i każdemu odrąbać nogę, po czym puścić wolno, niech sobie radzi. Przeklęci zwyrodnialcy.
Zemną jest coś nie tak .
A mianowicie, mi bardziej żal zwierząt niż ludzi.
No to coś nie tak z tobą
👍 słuszna racja, popieram w 100%.
Myślę że ten kłusownik wykonał kawał dobrej roboty . Nawet , bardzo dobrej .
Dokładnie, Wątpię by głodna watacha wilków miała opory przed zaatakowaniem dziecka czy osoby niedołężnej lub starszej.
Dobra to by zrobił jakby Ciebie złapał, cymbale
A teraz wyobraź sobie ze spacerujesz samotnie to lesie, zwichniesz nogę w kostce. A potem wilki ciebie wykończą jako padlinę zanim pomoc nadejdzie dla ciebie.
Nie używaj słów których znaczenia nie znasz. Jeśli w „wilki wykończą go jako padlinę”, to znaczy, że poszkodowany zmarł zanim przyszły wilki. Także na pomoc w tym momencie było już za późno.
Wielokrotnie chodziłem po lasach zamieszkałych przez wilki, raz nawet spotkałem wilka na żywo. Wciąż żyję.
Statystycznie, większym zagrożeniem w polskim lesie jest ślepy dziadek z pozwoleniem na broń myśliwską niż wilk.
Piszesz ze spotkałeś jednego wilka. A ja spotkałem watahę wilków. Idzie sam przez pola a w oddali widzisz watahę wilków. Nie jest to widok przyjemny. I to nie są żadne Bieszczady tylko okolice Zamościa.
Obudź się bo się zmoczysz
Wilki czasami atakują ludzi. Pisanie o tym, że ich ataki to legendy czy bajki nie jest na miejscu. Często jeżdżę w Bieszczady i słyszę co opowiadają mieszkańcy i nie są to legendy czy bajki snute przez staruszki swoim wnukom. To dzikie i inteligentne zwierzęta i dobrym pomysłem jest unikanie ich.
Iwona, sama te bajki i legendy powielasz….
***** wilki
I ryżego.
Komentarz do poparcia w 100% było do : JA
Czyli coś nie tak z tobą.