Nowe łóżka dla rodziców małych pacjentów Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie

Łóżko dla rodzica czuwającego przy dziecku w szpitalu wciąż jest na wielu oddziałach pediatrycznych tylko marzeniem. Brak miejsca dla rodzica to nie tylko problem z jakością snu, ale także wrażenie bycia nieproszonym gościem

– Fundacja Ronalda McDonalda zmienia rzeczywistość publicznych szpitali dziecięcych dzięki coraz większemu zaangażowaniu donatorów, przyjaciół Fundacji. Wiemy, że zmiana warunków pobytu rodzica z dzieckiem w szpitalu jest możliwa, zaczyna się od łóżka i nie można jej odkładać na przyszłość, jeśli nie chce się nagle być zaskoczonym wyborem: karimata lub krzesło. W tym roku przekazujemy łóżka dla rodziców sfinansowane z 1% podatku. To bardzo konkretny przykład, jak publicznym szpitalom może pomóc każdy z nas – mówi Katarzyna Rodziewicz, Prezes Zarządu i Dyrektor Wykonawcza Fundacji Ronalda McDonalda.

Jak podkreślają lekarze, obecność rodzica przy dziecku to część terapii, której nie da się niczym zastąpić. Siedem łóżek dla Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie przekazała w imieniu Fundacji firma ALAB Laboratoria, partner Fundacji w ogólnopolskim programie bezpłatnych badań USG „NIE nowotworom u dzieci”. W ciągu 17 lat programu zostało przebadanych ponad 80 tys. dzieci.

– Jesteśmy dumni, że już ponad dwa lata jesteśmy częścią pięknej i ważnej misji realizowanej wraz z Fundacją Ronalda McDonalda. Niezwykle bliska jest nam idea pomocy i wspierania osób w trudnych momentach życia, potrzebie lub chorobie. Wierzymy, że gest przekazania łóżek istotnie zmieni szpitalną rzeczywistość małych pacjentów i ich rodziców. Cieszymy się, że firma ALAB laboratoria została zaproszona do tej szlachetnej oraz znaczącej formy działania – zauważa Anna Janas–Sanecka, Dyrektor ds. Marketingu ALAB laboratoria.

Pierwsze 423 łóżka dla mamy i taty trafiły do Dziecięcego Szpitala Klinicznego UCK WUM w 2015 roku. To była ogromna zmiana podejścia, ponieważ łóżko dla rodzica stanęło przy każdym łóżku dziecka, a dzięki Fundacji powstał pierwszy szpital w Polsce, w którym żaden rodzic nigdy nie spał na podłodze.

W szpitalu WUM leczą się dzieci z całego kraju, współpracują z nim lekarze i szpitale z całej Polski, a przykłady rozwiązań, które stały się w nim standardem, okazały się także ważne w innych placówkach. Łóżka chwalili przede wszystkim rodzice, którzy spędzają w szpitalu kilka dni jak i ci którzy są w nim kilka tygodni. W efekcie inne szpitale wracały do Fundacji z prośbą o współpracę i pomoc.

– Kolejne partie łóżek wysłaliśmy do Łodzi, Koszalina, Białegostoku, Gdańska, Suwałk, Kępna, Krakowa, Przemyśla, Ustrzyk Dolnych, Ełku, Legnicy, Włodawy, Włoszczowy, Wyszkowa, Lublina, Rzeszowa, Częstochowy, Gdyni, Wejherowa, Olsztyna, Radomia, Mrągowa, Warszawy, Bolesławca, Zgorzelca, Słupska, Tomaszowa Lubelskiego, Kołobrzegu, Wrocławia i Rudy Śląskiej. Aby docenić zmianę, warto posłuchać opinii rodziców i dzieci. Tak, także dzieci! One często mówią, że dla nich łóżka są super, bo mama może być cały czas obok i jest jej wygodnie! Fundacja przekazała 823 łóżek dla rodziców 34 szpitalom w Polsce – podsumowuje Katarzyna Rodziewicz.

Łóżka są rozkładane, wygodne, łatwe do czyszczenia i bardzo potrzebne w szpitalnej codzienności, co zgodnie podkreślają także pielęgniarki i lekarze. W ciągu dnia można je złożyć i jako fotel zajmują mniej miejsca, a wieczorem zamienić w wygodne miejsce do spania. Rodzice hospitalizowanych dzieci doceniają jakość snu.

– Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Lublinie cały czas stara się poprawić warunki pobytu rodziców czuwających przy swoich dzieciach. Oddział Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej to szczególny odział. Tu „dyżur” rodziców trwa 24 godziny 7 dni w tygodniu. Dlatego zależy nam, aby umożliwić im dogodne warunki nocowania. Dzięki przekazanym dzisiaj łóżkom, praktycznie w każdej sali, rodzice będą mogli wygodnie spać, a w dzień, po złożeniu łóżka, siedzieć w komfortowym fotelu – podkreśla Ryszard Śmiech – Dyrektor Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie.

(fot. wideo Fundacja Ronalda McDonalda)