Zaprzeczenie ojcostwa i pozbawienie władzy rodzicielskiej. Adwokat radzi naszym czytelnikom

Sporym zainteresowaniem czytelników cieszą się nasze materiały związane z tematyką zagadnień rozwodów, alimentów czy też podziałem majątku. Sprawy te często są tak zawiłe i skomplikowane, że bez porad specjalistów trudno rozwikłać wiele nawet podstawowych kwestii. Tym razem nasi czytelnicy prosili o wyjaśnienie kolejnych związanych z tym zagadnień, z którymi nie mogą sobie poradzić. Po raz kolejny pomocny okazał się adwokat Łukasz Lecyk z Kancelarii Adwokackiej przy ul. Chmielnej 13/6 w Lublinie, który specjalizuje się w tego typu sprawach.

Jeden z naszych czytelników postanowił złożyć pozew o zaprzeczenie ojcostwa. Niestety z kilku powodów, minął już termin na wniesienie do sprawy tego typu dokumentu. Dlatego też chce wiedzieć, czy ma jeszcze jakieś szanse w tej kwestii.

Jak wyjaśnia adwokat Łukasz Lecyk, zgodnie z przepisem art. 63 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Istnieje jednak jeszcze jedna możliwość. Art. 86 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego mówi, że powództwo o ustalenie lub zaprzeczenie ojcostwa oraz o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego.

Jak jednak przekonać prokuratora do tego by złożył pozew o zaprzeczenie ojcostwa? We wniosku do niego należy wskazać argumenty, które przemawiają za wytoczeniem powództwa. Warto przekonywać, że chodzi o interes dziecka, który wymaga aby prawne pochodzenie było zgodne z pochodzeniem biologicznym. Aby uprawdopodobnić fakt, że nie jest się ojcem danego dziecka najlepiej załączyć badania DNA. Jak jednak zapewnia Łukasz Lecyk, z doświadczania wie, że Prokuratura w Lublinie nie akceptuje badań DNA, które zostały wykonane bez udziału dziecka, np. ojciec przyniósł do badań jego włos.

Kolejna sprawa o której rozwikłanie poprosiła jedna z naszych czytelniczek dotyczy pozbawienia władzy rodzicielskiej. Chodzi dokładnie o to, kiedy sąd może coś takiego orzec.

Zgodnie z przepisem art. 111 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice
nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców. Trwała przeszkoda to np. zaginięcie tego z rodziców, co do którego sąd orzeka pozbawienie władzy rodzicielskiej, jego wyjazd na stałe lub nawet na czas nieokreślony za granicę, połączony z całkowitym brakiem zainteresowania dzieckiem, umieszczenie go w zakładzie karnym czy umieszczenie go w szpitalu psychiatrycznym.

– Nadużywanie władzy rodzicielskiej polega np. na znęcaniu się nad dzieckiem, wykorzystywaniu go do celów nierządnych, rozpijaniu małoletniego czy skłanianiu go do żebrania. Rażące zaniedbanie przez rodziców obowiązków wobec dziecka jest w praktyce najczęściej występującą przyczyną pozbawienia ich władzy rodzicielskiej. Zaniedbania te mogą polegać na porzuceniu dziecka lub dopuszczeniu się istotnych zaniedbań wychowawczych, związanych np. z nieposyłaniem dziecka do szkoły czy brakiem reakcji na jego działalność przestępczą – wyjaśnia adwokat Łukasz Lecyk.

Ostatnia sprawa dotyczy byłego już małżeństwa, które jakiś czas temu postanowiło się rozstać. O ile sam rozwód i podział majątku odbyły się bez większych przeszkód, po dłuższym czasie pomiędzy byłymi partnerami zaczęły się kłótnie. Wszystko dlatego, że po rozwodzie kobieta wróciła do swojego panieńskiego nazwiska, teraz zaś oboje rodzice mają odmienne zdanie co do tego, jakie nazwisko powinno nosić ich dziecko.

Jak przekazuje Łukasz Lecyk, jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

(fot. pixabay.com)