Podole: Czołowe zderzenie dwóch aut i dachowanie. Jedna osoba trafiła do szpitala

Wjechał pan Turek na Podole, staną i konia rozkulbaczać zaczą. Okiem kaprawym jednakoż okolicę badać począ, gdyż niepokój wielki czuł w sowie, ktora akurat na kamieniu milowym przysiadłwszy, pohukiwać żałośnie rozpoczęła. Ni to lament, ni kwilenie było, ot złowróżbne pohukiwanie, dla przyszłego nieszczęśnika na wróżbę, sromotę i umęczenie wielkie. Turczyn, z konia spuściwszy, krok się cofną, spojrzeniem kaprawym omiótł bacznie raz jeden jeszcze okolicę, podrapał się w chipsterską, już nieco posiwiałą i nie pierwszej młodości brodę i westchną. Wtem zza zakrętu, niedalej niż dwa łokcie od sowy z wyciem, chrzęstem i tupotem wypadły na Podhale pojazdy zagranicznych marek. Wzrokiem sokolim dysponując dostrzegł, iż powożone są przez gładkolicych niewiernych, z wektora prostopadłego prędkości wywnioskował, że na zgubę i zatracenie swe, Turka oraz sowy pohukującej pędzą. I na kolana padł, bo wsryd mu było się cofnąc w obliczu zagrożenia i umarł jak stał i klęczał, a jedną nogę miał i oko prawe kaprawe. Historię spisała sowa, by na Podhalu niewiasty wiedziały, że był taki mąż ale zaraz umarł i tyle go widziano.