Motocyklista uderzył w bok skręcającego auta. Trafił do szpitala

Nie sugeruję, ale kategorycznie zalecam – jak napisałem ku Waszemu dobru jak i innych użytkowników drogi. Policja orzeka winę w zależności od okoliczności – bo tak mówią przepisy, a nie – jak napisałeś – zawsze skręcającemu na posesję. PoRD wyraźnie mówi o obowiązkach obu kierujących, a Ty wespół z Kubusiem uważacie, że wyłącznie na skręcającego. Dlatego twierdzę, że nie powinniście kierować pojazdami na drogach publicznych. Znam kilka przypadków, gdzie skręcający w lewo prawidłowo zasygnalizował manewr skrętu, upewnił się, że nie ma nikogo na lewym pasie, rozpoczął manewr skrętu i nagle wyskakuje z tyłu pojazd i uderza go w bok – często zza kolejnego pojazdu.
Kubuś, nie był na miejscu ale raczył stwierdzić, że tam wolno było wyprzedzać bo… skręcał do „zagrody” i nie było skrzyżowania. Dodatkowo ad priori założył winę skręcającego. Osobiście nigdy nie wypowiedziałbym się nie znając dokładnie miejsca zdarzenia, bo wielokrotnie widziałem podwójne ciągłe, które są przerywane szeroką linią przerywaną aby móc skręcić do zagrody… Ponadto nie zawsze skręcając na skrzyżowaniu w lewo i będąc uderzonym w bok jest się niewinnym – np. skręcając w lewo gabarytem z prawego pasa/do jazdy na wprost (ustawa dopuszcza takie zachowanie, oczywiście przy ustąpienia pierwszeństwa przejazdu pojazdom jadącym na wprost). Ponadto wielokrotnie widząc przede mną zwalniające pojazd/y bez lewego kierunkowskazu i teoretycznie mogąc je wyprzedzać zaniechiwałem tego manewru podejrzewając, że przed nimi zwalnia/stoi auto z włączonym kierunkowskazem do skrętu w lewo – i przeważnie miałem rację. W waszych wypowiedziach nie ma śladu abyście dopuszczali takowe możliwości, więc stąd zalecenie, bo od bezczelnego łamania przepisów gorsze i jeszcze bardziej niebezpieczne jest łamanie ich będąc mylnie przeświadczonym o swojej znajomości tychże przepisów. Brak Wam po prostu i doświadczenia drogowego i – niestety – dobrej znajomości przepisów.
Dla przykładu opiszę zdarzenie którego byłem uczestnikiem:
Teren zabudowany, jadę około 50km/h, prosta 2 km (800 m ze mną i 1,2 km przede mną), zamierzam skręcić w lewo do sklepu. Noga z gazu, za chwilę lewy kierunek, powolne dohamowywanie, obserwacja w lusterku drogi za mną (z naprzeciwka – jechał samochód, ale zwalnia – ok. Patrzą nadal w lusterko – auto za mną zwolniło do 5-10 km/h, rozpoczynam skręt, jestem kołami około 20-30 cm na lewym pasie – nagle zza samochodu zwalniającego za mną wyskakuje ze sporą prędkością… radiowóz (bez jakichkolwiek sygnałów) – do tego jak się okazało drogówki sic(!) – szybkie odbicie w prawo i klakson. Rajdowóz przemknął wzniecając tumany kurzu z lewego pobocza. Zrobiłem zakupy, pojechałem dalej, za 800m, stał rajdowóz kontrolując jakąś ciężarówkę, zatrzymałem się, zresztą „urażony” obtrąbieniem policjant, poznając moje auto machał aby zatrzymać się. Krótka wymiana zdań:
(p): „co to za trąbienie!?”
(j): „a co to za wymuszanie pierwszeństwa i prowokowanie kolizji!? Tylko dlatego, że odbiłem nie połamaliście mnie, jak drogówka może być tak niedouczona i łamać przepisy!”
(p) „yyy… będzie mandat, pińcet!”
(j): „za co?”
(p): „za trąbienie w obszarze zabudowanym”
(j): „mogłem, bo ostrzegałem piratów przed niebezpieczeństwem – to raz. Dwa – za trąbienie w zabudowanym nie ma stawki 500 PLN, podaj przepis na który się powołujesz” [oczywiście nie był w stanie podać tabeli w której za nieuzasadnione trąbienie byłoby 500 PLN]
(p): „proszę podpisać [coś tam wyspisał, nawet nie czytałem]”
(j): „nic nie będę podpisywał, jak już to drugi policjant powinien tobie wypisać”
(p): „to sąd, tam ci udowodnię i przeczołgam”
(j): „ok, zobaczymy kto kogo”
Na 2 pierwsze rozprawy nie stawił się – sąd otrzymywał notatki od przełożonych policjanta, że ten akurat był bardzo zajęty, pomimo, że wezwania przychodziły znacznie wcześniej. W końcu pojawił się – udowodniłem (pomimo braku świadków, gdybym wiedział że uważał, że to moja wina, poprosiłbym kierowcę który zwalniał za mną), że goniąc ciężarówkę do kontroli (podobno nie zatrzymała się na stopie przy torach) musiał przekroczyć co najmniej dwukrotnie prędkość (odległość w jakiej zatrzymał ciężarówkę od miejsca niefortunnego wyprzedzania) i zapewne prędkość oraz brak myślenia i obserwowania warunków na drodze była przyczyną złamania przez policjanta przepisów. Policjant coś próbował kręcić, przypisywać mi winę, twierdzić, że jechał zgodnie z przepisami – ale udowadniałem, że nie ma racji i po prostu kłamie, bo zdarzenia jak je przedstawia są fizycznie niemożliwe – prędkości, odległości…
Sąd przyznał mi rację i w uzasadnieniu potwierdził, że w opisanej sytuacji policjanci złamali przepisy i doprowadzili do niebezpiecznej sytuacji, a moje zachowanie było prawidłowe, ponadto uchroniło przed kolizją…
Oczywiście według Ciebie i Kubusia, wykroczenie popełniłem ja… także dlatego proponuję się douczyć.

Korzystając z okazji „pozdrawiam” Zdybla z lubelskiej drogówki, dla tak zarozumiałej osoby musiała być to bardzo gorzka pigułka :]